کتاب علیّت فلسفی در سینما نوشته دکتر اسدالله غلامعلی در سال ۱۳۹۸ منتشر شد.
کتاب حاضر شامل سه فصل است و به مفهوم فلسفی علیت در سینما می‌پردازد. در این کتاب علیّت از سه دیدگاه کلاسیک، مدرن و پست مدرن مورد واکاوی قرار گرفته است. همچنین جایگاه علیّت در پیرنگ فیلمنامه تحلیل شده است و فیلم‌های برجسته‌ای از سینمای ایران و جهان براساس سه نوع روایت ذکر شده، مورد توجه قرار گرفته‌اند. نگارنده معتقد است که تحول در مفهوم علیّت از منظر فلسفه موجب تحول علیّت در روایت سینمایی گردیده و از آنجا که علیت بنیادی‌ترین مفهوم و عنصر پیرنگ است، تحول علیّت باعث دگرگونی کلیت ساختار روایی شده است.
در پشت جلد کتاب نوشته شده است:
اهمیت علیّت در فیلمنامه و به‌طور کلی هنر سینما به واسطه‌ی اعتبار آن در حیات انسان است. رابطه‌ی انسان با جامعه، خدا و خودش نتیجه پیوستگی یا گسستگی زنجیره علّی است؛ زنجیره ای که از آغاز جهان تا به امروز سه مرحله‌ی ضرورت، نسبیت و پیشامد را طی کرده، و به خاطر تحولاتش هویت انسان را دگرگون ساخته است. سینما برای اثبات هستی خویش نه تنها از این زنجیره کمک می‌گیرد، بلکه به کمک ابزارهایش از جمله نور، تار و پود این زنجیره را در برابر چشمان انسان به تصویر می‌کشد. وابستگی سینما و به‌طور کلی هنر به اصل علیت نشان می‌دهد نخستین پرسش انسان یعنی چیستی و کیستی خویش، همچنان مهمترین چالش هستی او است.
دکتر غلامعلی دانش آموخته پژوهش هنر از دانشگاه تربیت مدرس و عضو هیات علمی دانشکده هنر دانشگاه دامغان است. از آثار ایشان می توان به فرهادی و سینمای پرسش، روایت مدرن و موج نوی سینمای ایران و ترجمه کتاب فواصل سینما نوشته ژاک رانسیر اشاره کرد.